Gebelikte kanama, yaklaşık olarak gebeliğin ilk 20 haftasında %20 oranında görülmektedir. Bu kanamaların %10'u, özellikle ilk 8 hafta içinde oluşmaktadır. Bu dönemde karşılaşılan hafif ve geçici kanamalar, genellikle fizyolojik olarak kabul edilmektedir.

Genel olarak, gelişmekte olan embriyonun rahim duvarına yerleşmesi sebebiyle bu kanamalar meydana gelir. Bu durum, ikinci veya sonraki gebeliklerini yaşayan kadınlarda, ilk defa gebe kalan kadınlara göre daha sık görülmektedir. Halk arasında bu duruma "üstüne görme" denilmektedir. Ancak, fizyolojik kanamalar dışında, gebelik boyunca herhangi bir dönemde oluşan vaginal kanamalar anormal olarak kabul edilmektedir. Normal hamilelik süresi 40 haftadır ve bu süre kabaca ikiye ayrılmaktadır.

20 hafta ve daha öncesinde oluşan kanamalar.

20. haftadan sonra olan kanamalar.

Bütün gebeliklerin %25'inde ilk 3 ayda kanama görülmektedir. Kanamanın regl kanamasından fazla olması, vajinadan parçaların gelmesi veya kanamayla beraber ateş ve karın ağrısının olması acil müdahale gerektiren durumlardır. Bu durumda hemen doktora başvurulmalıdır. Gebeliğin ilk üç ayında meydana gelen kanamalarda ilk akla gelen ihtimal düşük yapma riskidir. Ancak her kanama düşükle sonuçlanacak diye bir kural yoktur. Ağrı ile devam eden yoğun kanamalarda, düşük olasılığı daha fazladır. Bu dönemde ultrasonografik olarak embriyonun kalp atışlarının duyulması, gebeliğin sağlıklı bir şekilde devam edeceğini neredeyse %100 garantiler. Anne yaşının büyük olması, embriyonun kalp hızının dakikada 90'nın altında olması düşük olasılığını artırmaktadır. Bu dönemde sağlıklı bir embriyonun kalp hızı dakikada 150-160 civarında olmalıdır. En uygun tedavi şekli yatak istirahatidir. Düşüğü önleyici maksatla progesteron içerikli ilaçlar kullanılabilir. Ancak bunların faydalı olduğu yapılan çalışmalarda kesinleştirilememiştir. Üçten fazla düşük yaşamış gebelerde progesteron kullanımı bazı durumlarda fayda gösterebilmektedir. İlk 20 haftada rastlanan vaginal kanamaların diğer nedenleri ise dış gebelik veya mol gebeliğidir.

Dış gebelikte meydana gelen vaginal kanama genellikle yoğun kıvamda değildir. Beraberinde kasık ağrısı olabilir. Kasık ağrısı genellikle bir taraflıdır. Bu durumda tanı, kanda gebelik testi ve ultrasonografik tetkiklerin birlikte değerlendirilmesi ile konur. Erken dönemde tedavi; bazı özel durumlarda ilaçla yapılabilirken, gebelik haftası ilerlemişse tedavi ameliyatla sonuçlanmaktadır. Çok ilerlemiş dönemde şiddetli karın ağrısı ve iç kanama oluşur. Bu durum acil ameliyat gerektiren bir durumdur.

Halk arasında "üzüm gebeliği" olarak adlandırılan duruma tıp dilinde mol gebeliği denilmektedir. Birkaç çeşidi vardır. En sık rastlanan şekli hidatiform mol adını taşır. Üzüm taneleri büyüklüğünde çok sayıda parça düşürülmesi sebebiyle halk arasında bu isim verilmiştir. Bu kanamada genellikle ağrı hissedilmez. Tanı yine kan testi ve ultrasonografinin birlikte kullanılması ile konulur. Tedavisi rahim içinin kürtaj edilerek gebeliğin sonlandırılmasıdır. Bazen ek olarak ilaç tedavisine ihtiyaç duyulabilir. Gebeliğin ikinci yarısında rastlanan kanamalar daha azdır. Genelde tüm gebeliklerin %5'inde bu tip kanamalar görülmektedir. Bu kanamaların çok az bir kısmı rahim ağzı hastalıkları ya da vajinal mantara bağlıdır.